Zawroty głowy to bardzo złożony problem, mający różne przyczyny. Dzieli się je najczęściej na zawroty głowy układowe i nieukładowe. Układowy zawrót głowy to wrażenie ruchu własnego ciała w stosunku do otoczenia lub ruchu otoczenia względem ciała. Zawroty nieukładowe cechuje wrażenie braku równowagi, niepewność chodzenia i lęk przed upadkiem.
Zawroty układowe spowodowane są najczęściej uszkodzeniem obwodowej części układu przedsionkowego, zwanego narządem równowagi, który zlokalizowany jest w uchu wewnętrznym. Z kolei nieukładowe powodowane są z reguły uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Objawy jednych i drugich czasami są bardzo podobne stąd wymyślono różnego rodzaju testy. Najprostszy z nich to tzw. próba Romberga. Pacjent stoi na baczność z rękami wyciągniętymi przed siebie i zamkniętymi oczami. Osoba badająca stoi obok pacjenta, asekuruje go i obserwuje czy pacjent wychyla się z osi ciała czy też nie. Odchylenie o 5° świadczy o dodatniej próbie Romberga, a ta z kolei o układowych zawrotach głowy.
Częstym rodzajem zawrotów głowy, na które skarżą się pacjenci, są tzw. łagodne zawroty położeniowe. Zwykle są napadowe, trwają od kilkunastu sekund do kilku minut. Pojawiają się w określonej pozycji ciała, np. przy wstawaniu z łóżka lub w określonym położeniu głowy w stosunku do ciała. Zawroty te dobrze leczą się poprzez odpowiednie ćwiczenia oraz terapię manualną.
Rzadziej zawroty są spowodowane zapaleniem nerwu przedsiąkowego. Wówczas pacjent opisuje objawy w sposób bardziej malowniczy, jako „kolorowy zawrót głowy”. Towarzyszą im nudności, wymioty, oczopląs i szumy uszne.
Zawroty głowy mogą także występować w chorobie Meniera. Podobnie jak w zapaleniu nerwu przedsionkowego są intensywne, towarzyszą im szumy uszne, pacjenci skarżą się na niedosłuch, niestrawność, kołatanie serca i oczopląs.
Zawroty głowy mogą towarzyszyć także zapaleniu ucha środkowego lub być spowodowane zatkaniem ucha przez woskowinę. Mogą być też konsekwencją zaburzenia ukrwienia dolnej partii mózgu, czyli tzw. niewydolności kręgowo-podstawnej. Pojawiają się nad ranem, towarzyszą im, oprócz nudności i wymiotów, zaburzenia widzenia. Chory może mieć kłopoty z przełykaniem.
Zawroty głowy mogą towarzyszyć migrenie, padaczce, mogą także mieć charakter czynnościowy i powodowane być przez zaburzenia nerwicowe, depresyjne bądź psychozy. Występują jako częsty objaw w stwardnieniu rozsianym, guzach mózgu oraz po urazach czaszkowo-mózgowych.
Istnieje jeszcze jedna przyczyna, która prowadzi do wystąpienia zawrotów głowy, które mają obraz nieukładowych zawrotów głowy. Towarzyszą im bóle w odcinku kręgosłupa szyjnego, bóle rąk, drętwienia głowy, czasami nudności, kołatania serca, uczucie suchości w ustach, szumy i piski uszne, a także zaburzenia ostrości widzenia, a czasami mroczki. Przyczyna ich leży w wadzie kręgosłupa polegającej na zbyt prostym ustawieniu kręgosłupa szyjnego czyli braku lordozy szyjnej. Połączenie zawrotów głowy i braku lordozy szyjnej jest nader częste. Ten typ zawrotów bardzo skutecznie leczy się z użyciem metod terapii manualnej i refleksoterapii. W przypadku zawrotów głowy warto także odwołać się do preparatów ziołowych. W naszym Centrum zalecamy suplementację diety preparatem Memobon w skład którego wchodzi liść miłorzębu japońskiego, korzeń żeń-szenia oraz krople Resveratrol – esencja wina w kroplach podawane pod język.
