Rola ziół w cukrzycy

Cukrzyca uznana została przez WHO chorobą cywilizacyjną.

Cukrzyca uznana została przez WHO chorobą cywilizacyjną. Nie mogło stać się inaczej skoro od połowy lat 80-tych liczba zachorowań na tą chorobę wzrosła sześciokrotnie. Na świecie cukrzycę ma 260 mln ludzi (dane na 2008 r.), a prognozy są jeszcze gorsze. Do 2025 roku na to schorzenie chorować będzie prawdopodobnie 380 milionów ludzi.

Zioła używane są w 2 celach:
1. Do stabilizacji poziomu cukru we krwi,
2. Do przeciwdziałania powikłaniom cukrzycowym.
Ten drugi cel jest w obecnej dobie ważniejszy i zioła do tego celu nadają się lepiej.

Do stabilizacji poziomu glukozy w surowicy krwi wykorzystywane są najczęściej:
Owocnia fasoli – pobudza ona wydzielanie insuliny z wysp trzustkowych. Zwiększa ponadto ilość wydalanego moczu co ma znaczenie w cukrzycy. Niektórzy autorzy porównują siłę działania 1 filiżanki naparu z surowca z 3 jednostkami insuliny.
Liść morwy białej – obniża poziom glukozy w surowicy poprzez hamowanie wchłaniania węglowodanów z jelit. Zapobiega także poposiłkowemu wzrostowi poziomu glukozy w surowicy krwi. Liść morwy zwiększa ponadto ilość wydzielanej insuliny. Podawany jako napar łącznie z liściem borówki czarnej i owocni fasoli obniżał zarówno poziom glukozy w surowicy krwi jak i poziom hemoglobiny glikozylowanej HbA1c.
Liść pokrzywy – podobnie jak liść morwy hamuje wchłanianie się węglowodanów w jelitach i ten mechanizm jest prawdopodobnie odpowiedzialny za jego nieznaczne hypoglikemizujące działanie na organizm. Liść pokrzywy pomocny jest w utrzymaniu w prawidłowym stanie dróg moczowych, gdyż wykazuje nieznaczne działanie moczopędne.
Korzeń żeń-szenia jest surowcem zielarskim, który wpływa na metabolizm glukozy poprzez stymulację wydzielania insuliny oraz zwiększenie magazynowania glukozy w postaci glikogenu w wątrobie. Powoduje on także redukcję wchłaniania się glukozy z przewodu pokarmowego do krwi. Powyższe własności żeń-szenia znajdują odzwierciedlenie w badaniach poziomu glukozy i stężenia hemoglobiny glikozylowanej (HbA1c) we krwi. Oba te parametry w wyniku stosowania korzenia żeń-szenia ulegały obniżeniu.

Inne zioła stosowane do regulacji poziomu cukru we krwi to: czosnek, cynamonowiec cejloński, liść aloesu, liść borówki czarnej oraz nasienie kozieradki.
Prawidłowa strategia stabilizacji poziomu glukozy w surowicy krwi powinna polegać na łączeniu ziół zmniejszających wchłanianie cukru z przewodu pokarmowego, takich jak np. liść morwy białej lub pokrzywy z ziołem zwiększającym wydzielanie insuliny, np. owocnia fasoli i korzeń żeń-szenia. W czasie zażywania ziół w cukrzycy należy pamiętać, że ich główna rola polega jednak na przeciwdziałaniu powikłaniom tej choroby. Dlatego tak ważne jest zalecanie diabetykom ziół poprawiających ukrwienie i działających antyoksydacyjnie, takich jak np. liść miłorzębu japońskiego. Dobre połączenie przy cukrzycy będzie stanowić mieszanka ziołowa Glukobonisan (liść morwy, owocnia fasoli, ziele pokrzywy, znamiona kukurydzy, kora cynamonowca) oraz preparat Memobon (korzeń żeń-szenia, liść miłorzębu japońskiego, magnez). Takie połączenie stabilizuje poziom glukozy, a jednocześnie zmniejsza możliwość wystąpienia powikłań cukrzycowych. Aby zmniejszyć zagrożenie cukrzycowego uszkodzenia siatkówki oka warto w cukrzycy zastosować preparaty z borówką czarną, witaminami antyoksydacyjnymi i luteiną jak np. preparat Oculobon.